Bergamo

Heerlijke stad. Fantastische gebouwen: de Duomo is ongelooflijk mooi. Het interieur overtreft veel van wat we gezien hebben en dat is veel: we zijn dol op kerkelijke interieurs. De fresco’s zijn WONDERSCHOON

en de gobelins onovertroffen alhoewel de 12 doeken in Beaumme als verhaallijn toch ook meesterlijk zijn en dus hen gelijke naar ons bescheiden oordeel. We boffen want het weer houdt zich goed. Nadat we via een lokale weg van Como naar Bergamo zijn gereden en volledig doorgerammeld vanwege de kwaliteit van die wegen op een mooie CP aankomen zijn vertrekken we direct naar Bergamo met de tram. De zon straalt en het was een genoegen door het stadje te dralen. Na een paar uur lopen heerlijk aan de koffie en een prachtig stuk chocoladetaart gedeeld. Natuurlijk kon ik het niet laten de leuke boutiques te inspecteren, af en toe: niet continue! Kees heeft beetje pech want behoorlijk last van zijn rug. Weer zo’n cadeautje dat hoort bij mensen die op leeftijd komen. We besluiten aan ’t einde van de dag met de kabelbaan naar beneden te gaan, de berg is echt hoog niet te belopen. Daarna lekkere wandeling door de nieuwe stad terug naar de tram. In totaal lopen we 9000 stappen en dat is goed voor 10 km. Iedere dag lopen we minstens een uur om in conditie te blijven. Hoe dichter we bij het station komen hoe groter de massa zwarte Afrikaanse jonge mannen die altijd bij stations rondhangen. Wat een leed. Voor iedereen: de jonge mannen met hun vervlogen hoop maar ook voor de ouders in Afrika die natuurlijk weten hoe het hun kinderen vergaat in dat harde Europa. De Italianen zitten ook met deze kwestie: Europa blijft aan de kant staan. De stemmen van Italië gaan dan ook eerder naar de rechts conservatieve partijen dan naar links groene partijen. Er is een gezegde : als de cijfers rood staan is er geen ruimte voor groen! Dat lijkt hier zeker aan de orde. In de tram zitten we tussen gemêleerd gezelschap. Naast ons een jong stel met een roodharig jongetje. Daar smelten wij altijd bij weg: ons Roelandje denken we dan! De vader is van ’t soort zeer complete stempelkussen: de moeder doet daar zichtbaar niet aan mee. Dan een Indiaanse vrouw, een blond geverfd Italiaans meisje en dan een hele rij Afrikaanse jonge mannen. Ze hebben 1 ding gemeen: allemaal praten ze hardop nietszeggend kijkend in de luc ht met in de hand een handy! Raar gezicht. Onze cultuur. Onze halte is 5 stops verder. En dan gaan we weer over tot de camperbesognes. De tv blijft een queeste. Eerst richt de schotel niet goed uit. Nadat dat wel lukt krijgen we de zender er niet op. Blijkt het abonnement niet geactiveerd ondanks het verzoek dat Kees wel degelijk had gedaan! Nu op de vierde dag lijkt het wel te lukken: we kijken gelukkig die avond naar een leuke film. En dan duwt Kees de tv even aan de kant en stopt ze weer: de plug in de tv blijkt afgebroken. We hebben vaak gedacht dat ’t aan de kabel lag… Niet dus. Nu een onbruikbare tv 🙄. Jammer maar we waren al een paar dagen lekker aan ’t lezen dus…. Daarnaast gaan we het spel Majong kopen. Onze vrienden op ’t pleintje bevalt dit spel. Wij gaan dit nu ontdekken! De volgende dag is het echt bijna donker en de regen komt met bakken de lucht uit. Venetië moet maar even wachten: wij gaan het zuiden opzoeken. In dit weer is het niet leuk om in de stad rond te scharrelen. Dat komt op de terugweg wel aan de orde!